μαθήματα Ηλεκτρονικό βιβλίο |
2. ΣΧΗΜΑ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΗΣ 2.2. Η Γη ως ελλειψοειδές εκ περιστροφής Αμφιβολίες για το
σφαιρικό σχήμα της Γης γεννήθηκαν όταν ο Νεύτων (1670) διατύπωσε
το νόμο της βαρύτητας. Αργότερα, από το 1735 μέχρι το 1743, μια ομάδα
Γάλλων γεωδαιτών που έκανε μετρήσεις στο Περού (ισημερινός) και στο
Lapland (βόρεια πολική ζώνη) υπολόγισε ότι το μήκος τόξου 1° κατά
μήκος ενός μεσημβρινού στο Περού, ήταν μικρότερο από το αντίστοιχο
τόξο 1° στο Lapland. Αυτή η διαφορά οφείλεται στο ότι η Γη δεν έχει
ένα τέλειο σφαιρικό σχήμα, λόγω της περιστροφής που κάνει γύρω από
τον άξονα της. Η Γη είναι πεπλατυσμένη στα σημεία τομής του άξονα
περιστροφής με την επιφάνεια της (Σχ. 4). Τα σημεία αυτά λέγονται
πόλοι της Γης και είναι τα μόνα σημεία που παραμένουν ακίνητα κατά
την περιστροφή της. Αντίθετα στα πλέον απομακρυσμένα από τους πόλους
τμήματα της,
στον ισημερινό, όπου ασκούνται οι μεγαλύτερες φυγόκεντρες δυνάμεις,
είναι διογκωμένη. Το σχήμα που παίρνει η Γη λόγω της περιστροφής
της λέγεται πεπλατυσμένο ελλειψοειδές ή ελλειψοειδές εκ περιστροφής. Πίνακας 1
Από την Ελληνική
Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού χρησιμοποιούνται στοιχεία του ελλειψοειδούς
του Bessel και του Hayford. |
Επικοινωνία:
vavliak@auth.gr
Τεχνική επιμέλεια: Αλέξανδρος Καλαθάς akalatha@freemail.gr